1 ) Alaz öyle bir döneme girdi ki, huysuzluk, gereksiz yere ağlamalar, kendini yere atmalar, sinir krizleri olmadan bir günümüz geçmiyor.
Doktorun demesine göre 18 ay ve 30 ay arası çocuklarda bunlar normalmiş. Kısaca "terrible two" olayı. Bize sakin olmamızı, krizlerinin geçmesini beklememizi, önüne seçenekler sunmamızı, makul olan isteklerini yerine getirip, makul olmayanları sükunetle ikna etmeye çalışıp ilgisini başka yöne dağıtmamızı söyledi. Bizde bunlara uymaya çalışıyoruz bugünlerde.
2 ) Son zamanlarda en büyük eğlencemiz hareketli, sesli ve ışıklı oyuncaklar. Bir müddet oyalanması için iyi oluyor.
3 ) Alaz artık tam bir park canavarı oldu. Parktan kendisini alamıyoruz. Saatlerce kaydıraktan kayabilme potanseline sahip. Çocuklarda ki bu bitmek bilmeyen enerjiye hayranım doğrusu.
4 ) Artık kendisi bir şeyler yemeği çok seviyor. Her ne kadar ortalık batsa da, mutlu olduğunu görmek bize yetiyor.
5 ) Eşimi de kendime benzettim. Davetiyeden kitap ayracı yapma gibi güzel bir Diy projesi geliştirmiş. Ne yalan söyleyim benim hiç aklıma gelmedi.:)
6 ) Güneşin batmaya başladığı saatler, gün içersinde en sevdiğim zamanlardır. Sanırım okul ve iş çıkış saatlerinin, güzel bir aksam yemeği yeme zamanının veya akşam güzel bir yere gitmeden önce yapılan hazırlıkların hep bu saatte olması gibi şeyler benim akşam üzerini sevmeme neden oluyor sanırım.
7 ) Son takıntım bu sıralar bileklikler. Özellikle kristal boncuklu olanlar favorim.
8 ) Yuvarlak çerçeveli gözlükleri yanımdan ayırmamaya başladım. Sanırım kendimi iyi hissettiriyor.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder